ปลาทองจัดว่าเป็นที่นิยมเลี้ยงในหมู่นักเลี้ยงมาตลอดมา ปลาทองพันธุ์สามัญ (Common fish) เป็นปลาต้นสายพันธุ์ ลำตัวค่อนข้างยาวและแบนด้านข้าง หัวสั้นกว้างและไม่มีเกล็ด เป็นปลาที่อดทน กินง่ายและมีลูกดก มีสีสันคล้ายกับปลาไนมาก สันนิฐานกันว่ามีผู้นำปลาเงินปลาทองเข้ามาเลี้ยงในประเทศไทยครั้งแรก เมื่อสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนกลาง โดยนำเข้ามาจากประเทศจีน เนื่องจากมีการค้าติดต่อกันในช่วงนั้น
จากหลักฐานที่ไม่ปรากฏไม่ต่ำกว่า 2,000 ปีมาแล้ว คือมีรูปสลักปลาทองหลากหลายสีว่ายรวมกันอยู่ในบ่อประเทศจีน ซึ่งถือว่าเป็นประเทศแรกที่เลี้ยงปลาทอง แต่ประเทศญี่ปุ่นได้นำมาพัฒนาสายพันธุ์ปลาทองต่อ ให้มีความสวยงามและหลากหลายมาจนในปัจจุบัน โดยเมืองแรกที่ทำการเลี้ยงคือซาไก ในจังหวัดโอซาก้า ในราวปี ค.ศ. 1502 – 1503 และเริ่มได้รับความนิยมในเวลาต่อมาเกือบประมาณ 100 ปี ถึงขนาดมีร้านขายปลาทองเปิดกันเป็นจำนวนมาก
ปลาทองเป็นปลาสวยงามอันดับต้นๆ ที่ได้รับความนิยมเลี้ยงกันอย่างกว้างขวางทั่วโลก รวมทั้งในประเทศไทย เพราะปลาทองมีความสวยงามและดูมีชีวิตชีวา แถมชื่อนั้นยังเป็นมงคลอีกด้วย นักเลี้ยงปลาทั้งมืออาชีพและมือสมัครเล่นจึงเลือกเลี้ยงปลาชนิดนี้ไว้ดูเล่นกันเป็นจำนวนมาก ลักษณะของปลาทอง จะมีรูปร่างอ้วน ป้อม มีเกล็ดแบบบางเรียบ ครีบอกกลมแบน ครีบหางเป็นรูปพัด มีหลากหลายสี ทั้งสีแดง สีทอง สีส้ม สีเทา สีดำ และสีขาว แม้กระทั่งสารพัดสีในตัวเดียวกันก็มีให้เห็น
ปลาทองเป็นปลากินพืชและแมลงน้ำขนาดเล็กเป็นอาหาร และเป็นปลาที่ตะกละเพราะสามารถกินอาหารได้ตลอดทั้งวัน เมื่อถึงฤดูผสมพันธุ์ตัวผู้จะมีตุ่มสิวขึ้นตามครีบอกและใบหน้า ปลาตัวที่ท้องช่องท้องของมันจะลักษณะอูมเป๋งออก มันจะวางไขาตามพืชน้ำทั่วไป ซึ่งใช้เวลาฟักไข่เป็นตัวประมาณ 2-3 วัน ปลาทองเป็นปลาที่ไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติ แต่เป็นปลาที่มนุษย์เอามาผสมคัดสายพันธุ์ขึ้นมาจนได้ลูกปลาซึ่งพิเศษเฉพาะออกมา หรือจะเรียกว่าเป็นปลาที่มีลักษณะพิกลพิการก็ว่าได้ ซึ่งปลาเหล่านี้จะมีลักษณะค่อนข้างเปราะบางมากกว่าสายพันธุ์ดั้งเดิม และปลาทองเองไม่สามารถอาศัยอยู่ได้ด้วยตนเอง เมื่อถูกปล่อยให้อยู่ร่วมกันเป็นสังคมกับปลาชนิดอื่นๆ ไม่ว่าจะเลี้ยงในตู้หรือตามแหล่งน้ำธรรมชาติ