ปลาทองเกล็ดแก้วเป็นปลาทองสายพันธุ์หนึ่งที่นิยมเลี้ยงกันมากในปัจจุบัน มีรูปร่างอ้วนกลมคล้ายลูกกอล์ฟ มีลักษณะเด่นคือเกล็ดทุกเกล็ดจะปูดนูนออกมา จึงเป็นที่มาของชื่อเกล็ดแก้ว หัวมีขนาดเล็กมากจนอาจนับได้ว่าเป็นปลาทองสายพันธุ์ที่มีหัวเล็กที่สุด ครีบหางแผ่กางออกแลดูสวยงาม มีสีสันของลำตัวมีมากมายหลากหลาย ทั้งสีขาว น้ำตาล เหลือง และส้ม หรือหลากหลายสีในตัวเดียวกัน แต่ไม่พบปลาที่มีสีดำทั้งตัว
ปลาทองเกล็ดแก้วมีทั้งหัววุ้นและหัวมงกุฏ จากลักษณะพิเศษเฉพาะจึงทำให้ปลาทองเกล็ดแก้วโด่งดังข้ามทะเลไปไกลถึงต่างประเทศ ให้เป็นที่รู้จักในนามของ “Pearl scale goldfish” ปลาทองเกล็ดแก้วสร้างชื่อให้แก่ประเทศไทยจนเป็นที่รู้จักและยอมรับของทั่วโลกว่าเป็นปลาทองที่แปลกไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน ปลาทองพันธุ์เกล็ดแก้วนี้เป็นปลาที่ชาวไทยเป็นผู้เพาะพันธุ์ขึ้นสำเร็จเป็นชาติแรกของโลก ซึ่งปลาทองสายพันธุ์นี้มีลักษณะแตกต่างไปจากปลาทองสายพันธุ์อื่นๆ โดยสิ้นเชิง
ถึงแม้ว่าปลาทองเกล็ดแก้วจะเป็นปลาทองที่เพาะพันธุ์ขึ้นได้ในประเทศไทยเราเองก็ตาม แต่กลับเป็นปลาที่ไม่ได้รับความนิยมจากนักเลี้ยงในบ้านเรามากนัก อาจเป็นเพราะปลาทองพันธุ์นี้เป็นปลาที่มีเกล็ดยื่นนูนออกมาทำให้แลดูไม่น่ารัก แถมสำหรับบางคนยังดูแล้วน่าเกลียดมากกว่า แต่ถ้ากล่าวถึงความยากง่ายในการเลี้ยงแล้ว ปลาทองสายพันธุ์นี้จัดอยู่ในเกณฑ์ค่อนข้างเลี้ยงยากสักหน่อย เพราะเป็นปลาที่เปราะบาง และป่วยเป็นโรคได้ง่าย
สำหรับเทคนิคในการเลี้ยงปลาทองเกล็ดแก้วก็ใช้หลักการเดียวกันกับการเลี้ยงปลาทองทั่วๆ ไป ในปัจจุบันได้มีผู้ทดลองเพราะพันธุ์ปลาทองพันธุ์นี้จนได้ปลาสายพันธุ์ใหม่ๆ ที่มีรูปทรงแตกต่างออกไปมากมาย เช่น ปลาทองเกล็ดแก้วชนิดหางสั้น ชนิดหางยาว ชนิดหัววุ้น และชนิดหัวมุก ฯลฯ บ้างก็ไปเน้นไปทางสีสัน โดยการผสมข้ามสายพันธุ์เพื่อให้ได้ปลาที่มีสีสันแปลกๆ ออกไป แต่จุดใหญ่ๆ คือการคงไว้ซึ่งเกล็ดที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว
สำหรับปลาทองเกล้ดแก้วที่เป็นที่นิยมว่าสวย คือ เกล็ดที่มีควรขึ้นเรียงเป็นระเบียบ ส่วนลูกปิงปอง เกล็ดบนลำตัวจะต้องอยู่ครบทุกเกล็ด เกล็ดที่ดีควรเรียงเป็นระเบียบ ส่วนหัวควรคอดเล็กแล้วปลายแหลม ส่วนหางควรเบ่งบานแต่จะยาวหรือสั้นก็พิจารณาตามสายพันธุ์ของปลาทองนั้นๆ สำหรับสีบนลำตัวเท่าที่นิยมเลี้ยงกัน โดยมากจะเป็นปลาที่มีสีขาวสลับแดงอยู่ในตัวเดียวกัน ปลาที่มีสีขาวทั้งตัวเป็นปลาที่ไม่สู้ได้รับความนิยมเท่าที่ควร